Gastroblues #27 Festival Hongarije (01 t.e.m. 06-07-2019) reporter & photo credits: Nicolien info organisation: Gastroblues © Rootsville 2019

Deze combinatie van muziek en gastronomie stond al vele jaren op ons verlanglijstje om eens mee te maken. Vanwege het "Woodstock 50" dachten dit is een mooi moment. Een bluesfestival combineren met een heerlijk wijntje en dit samen met een vleugje vakantie daarvoor trokken we daags na de "Midsummer Bluesnight" in het Nederlandse Mechelen richting Paks in Hongarije. Een voorsmaakje van de Hongaarse blues- en volksmuziek konden de bezoekers van de "European Blues Challenge" dit jaar op de Azoren al beleven met de groep "György Ferenczi and The Rackajam"

"Paks" ligt pal in het midden van Hongarije aan de oevers van de Donau. De fans van blues, jazz en rock kunnen zich naast het beluisteren van hun geliefkoosde muziek ook nog tegoed doen aan de Hongaarse gastronomie en dit in het gezelschap van een lekker wijntje of biertje. Een internationaal festival op een drie uurtjes rijden van Paks en waar de geur van lekkere vissoep onze neuzen komt te prikkelen.

Het festival begon reeds op 1 juli maar we arriveerden pas een paar dagen later. Op donderdagavond 4 juli begonnen in de Gastroblues Club met bekende muzikanten hier uit Hongarije. Wij waren ’s middags gaan wandelen om te kijken waar de club was en we ook nog kaartjes moesten zien te bemachtigen. Gelukkig was dat vlak bij maar de eigenaar begreep ons Engels niet en met handen en voeten kwamen we op een tijd van 20.00 uur uit.

Dus wij daar goed op tijd heen en wat schertst onze verbazing het was al volop aan de gang. Wat bleek het was al om 18.00 uur begonnen. Niet getreurd, Nemes Nagy Peter was er en die kwam ons te hulp i.v.m. de tickets voor het hele festival.

Török & Fehér Duo Blues & More opende de avond en daar hebben we nog even van kunnen genieten. Na een korte pauze kwam Török Ádám & Ice Cream Supersession op het podium. Welk direct helemaal vol stond met deze 6 koppige band. Daar wij de enige buitenlanders waren werd alles in het Hongaars verteld en ook vele songs. Maar het was echt blues dus je kon gewoon genieten van de muziek en het bier.

Vrijdag 5 juli. Na een redelijke nachtrust wat niet meeviel met de hitte zijn we na het ontbijt gaan wandelen in het dorp en naar de Donau. Voorafgaand aan het festival binnen, buiten in een partytent een zanger/gitarist, waar ik helaas geen naam van heb. Waar je steeds tussen de bands binnen dan buiten van kon genieten. Om 16.00 uur begon het op deze vrijdag in de sporthal waar ze gelukkig vier hele grote airco’s buiten hadden staan welke met grote slangen de koude lucht naar binnen bliezen. Wat een verademing was.

Jazztelen een trio deed binnen de aftrap. De naam van dit trio betekent "Zonder Jazz". Het begint direct knoer hard, maar wel goed. Gewoon pure hardrock.  Helaas geen playlist en mijn Hongaars is nul komma nul om de songtitels te kunnen verstaan. (Dit geld overigens voor het hele weekend zo ongeveer).

Om 18.00 uur Deák Bill Blues Band. Deze band bestaat uit 5 personen en iemand ter ondersteuning van Bill daar hij op 1 been door het leven gaat. Ook dit waren geweldige muzikanten maar wederom geen setlist en het geluid was hier veel te hard wat erg jammer was. Om 20.00 uur was het dan tijd voor Eric Gales.

Wauw, wat een genot om alles te kunnen verstaan. Hij vertelde voor de allereerste keer in Hongarije te zijn. Hij had zijn debuut album al op 16 jarige leeftijd in 1991 en in 1994 speelde hij samen met zijn peetvader Carlos Santana in Woodstock. De van nature rechtshandige Eric leerde zijn kenmerkende linkshandige ondersteboven spelen van zijn oudere broer Eugene, zijn 'mentor'.

Hij opende met Somebody en alle nummers volgde elkaar snel op. Ook hoorde we Boogie Funk, Oh Baby Please en Voodoo Child. Het was een schandalig vet optreden. Eric Gales (Guitar, Vocals), Mono Neon (Bass), Aaron Haggerty (Drums) en LaDonna Gales zijn vrouw (Backing vocals, Percussion).

Als afsluiter vandaag Ivan & The Parazol (5 personen) met als gast Tátrai Tibor. Wat een verassing, ondanks de hitte en vermoeidheid toch helemaal tot het eind gebleven. Ze speelde ons van de sokken als we die al aangehad zouden hebben. Wat een energie spat er van het podium, het was vooral Garage – en Alternatieve Rock wat ze brachten deze “jonge honden”. Zij bleven je boeien terwijl er weinig Blues gespeeld werd. Ik denk dat we nog wel vaker van hen zullen horen in de toekomst. Vitáris Ivan neemt de zang voor zijn rekening en heeft een prachtige stem.

Gelukkig hier wel een set list. Serial, Wind Cries, I’m a Man en als toegift Crossroads. Hier wisselde de Hongaarse en Engelse nummers zich af. Het enige rustpunt werd gebracht door gast gitarist Tátrai Tibor. Is op zijn 16e (1968) gitaar gaan spelen en vanaf 1969 actief  in veel bekende Hongaarse bands.

Zaterdag 6 juli. Na werderom een zeer zweterige nacht gaan we vandaag weer met veel plezier naar de Sporthal. Om 16.00 uur begint het daar weer. Buiten in de hitte kun je dan al een half uur genieten van een bandje maar wel met ijskoud bier. Binnen staat No-Line Experiment, deze 8 personen spelen en zingen hoofdzakelijk Jazz wat echt slaapverwekkend was. Aan het begin was de zanger de man die op vrijdag alleen buiten speelde. Dit was niet helemaal ons ding en duurde gelukkig ook maar 45 minuten.

Om 17.15 uur start Éles Gábor Trio fúvósokkal. Het spel van dit Trio onderzoekt hun eigen identiteit in de diepere lagen blues, jazz, soul en progressieve rockmuziek. Het dynamische en unieke drumwerk van Attila Móré en het verfijnde en ritmische basgeluid van András Szkladányi maken de muzikale expressie van het Trio interessant. In de composities van Éles Gábor die en gitaar speelt, kan men het respect van traditionele bluesmuziek, de zoete smaak van soulmuziek en de elementaire kracht van rockmuziek ontdekken. Éles Gábor Trio heeft op vele Jazz- en Bluesfestivals gespeeld. Hier wordt het Trio aangevuld door 3 Blazers.

Ze spelen heel wat vlotter als de eerste band. De blazers stoorde ook niet, het klonk eigenlijk wel lekker. Insiders hier zeggen dat dit momenteel de beste Blues Band in Hongarije is. Daar heb ik toch wat vraagtekens bij, maar ben natuurlijk gruwelijk verwend door de grote keuze bands die ik al heb mogen horen en aanschouwen.

Tussendoor even naar buiten wat te eten halen en binnen opeten, heerlijk broodje Grilled Pork. Om je vingers bij af te likken.

19.30 uur Miller Anderson Band. Miller startte midden jaren 60 zijn muzikale carrière en in 1968 begon hij bij de Keef Hartley Band waarmee hij 50 jaar geleden optrad tijdens het Woodstock-Festival. Hij is nog 1 van de weinig levende muzikanten die daar gespeeld hebben. De band speelt dan ook vrijwel alleen maar nummers die hij toen tijdens Woodstock speelde, waaronder “Think it Over”. Het was genieten.

21.30 uur was het de beurt aan Ten Years After, die ook al tijdens Woodstock speelde 50 jaar geleden. Chick en Ric zijn nog van de originele bezetting en spelen nog steeds vol gas. De volledige line-up bestaat de bezetting uit Chick (Michael George) Churchill: keyboards, Ric Lee: drums, Colin Hodgkinson: bas (Alexis Korner en Spencer Davis Group) en Marcus Bonfanti: gitaar en zang. Vorig jaar stonden ze nog op het Belgische Swing Wespelaar.

Daar Marcus de jongste van het viertal is doen de drie andere zeker niet voor hem onder, oh wat heb ik van hen genoten en velen met mij. Nummers als Land of Vandals; One of These Days; Hear Me Calling; Spoonful; I Can’t Keep From Cryin en I’m Going Home en meer.

Dan als allerlaatste Little G. Weevil Band met als gast Dionne Bennett. G. is voor mij geen onbekende Hongaar die jaren in Amerika gewoond en gewerkt heeft als muzikant maar sinds enkele maanden weer terug in Hongarije woont. Hij heeft zelfs de Blues Award gewonnen in Memphis, hij is een sing en songwriter die zichzelf op gitaar begeleid.

Nu niet solo maar met een complete band. Hij speelt vol passie en heeft een apart stemgeluid (welke ik graag hoor). Dionne komt uit Jamaica en kan ook een flinke strot opzetten. Het was een prachtig samenspel van G. en Dionne. De band is goed op elkaar ingespeeld een genot om naar te luisteren. Het was een perfecte afsluiting van het Festival. De band bestaat uit Little G Weevil: gitaar en zang, Márton Pfeff: basgitaar, Mátyás Premecz: toetsen, László Borsodi: gitaar en Szumper Ákos: drums. 

Iedereen die aan dit fantastische festival hebben meegewerkt, vrijwilligers, geluid, licht, sponsors en muzikanten bedankt. Hopelijk ben ik niemand vergeten. Toch ook nog even vermelden om meer internationaal de aandacht te trekken dat ook een mondje Engels niet zou misstaan. Op 7 juli is er in Park nog een evenement met kookwedstrijden en live muziek